Talent
Talent is het vermogen om uit te blinken in een of meer vakken of vaardigheden. Dat vermogen is niet alleen aangeboren, het is ook een zaak van oefening en doorzettingsvermogen, lees ik.
Dat geloof ik zeker.
Hoe harder ik werk, hoe meer ik zie dat ik vooruitgang boek. Ik lees overal tips en adviezen over te volgen cursussen en te lezen boeken om dat talent te vergroten.
Doch, ik ben eigenwijs en autodidact. Ik leer door te schrijven en te schrijven alleen. Ik lees heel weinig, als de dood, dat ik ongemerkt iets overneem wat ik ergens gelezen heb. Een cursus volgen? En dan onbewust de schrijfstijl van de leraar overnemen? Dat zou toch mijn eer te na zijn.
‘Using the little grey cells,’ zei Poirot altijd.
Dat doe ik graag. Zelfs de frustraties zijn mij lief. Ik wil het zelf uitdokteren, mijn eigen schrijfstijl ontwikkelen. Mijn eigen problemen oplossen.
Door het schrijven leer je jezelf aardig kennen. Ik ben niet van de meanderende riviertjes, de alpenweiden vol bloemen en andere kunstige beschrijvingen. Ik ben van de actie, ongeduldig en kort van stof. Er moet snel iets gebeuren; liefst meteen. Ik wil zelf op dat puntje van die stoel zitten, terwijl ik schrijf.
Talent…
Daar zal het ongetwijfeld mee beginnen. Maar dat kan alleen verder ontwikkelen door te oefenen, oefenen en nog eens…
Ik lees dat ik selectief aan verhalenwedstrijden mee moet doen. Ik ben het er niet mee eens. Hoe weet ik waar dat talent precies ligt, als ik niet van alles uitprobeer? Wie zegt dat ik niet meer kan? Ik wil iedere dag leren. Daar word ik blij van.
Albert Einstein zei ooit: ‘Ik heb geen speciaal talent. Ik ben slechts nieuwsgierig.’
🙏