Tijd

Tijd


Waar haal ik zoveel tijd vandaan om te schrijven? Naast werk, sportschool, huishouden, afspraken en de gebruikelijke tijd verkwistingen. Tijd. Ik ben steeds bang dat ik er niet genoeg van heb. De deadlines hijgen altijd in mijn nek. En soms is een verhaal zo krom als een hoepel. Het wil steeds een andere kant op dan de voorwaarden van de wedstrijd voorschrijven. Dat kost tijd. Tijd. Iedere ochtend roept zij mij. ‘Opschieten: ik loop door, je verkwist mij, je speelt met mij.’ Zeven dagen per week eist zij van mij dat ik haar nuttig gebruik. Gelukkig kijk ik weinig tv, dat scheelt een hoop tijd. Maar daar neemt zij allerminst genoegen mee.


Zij dringt aan: ‘Je hebt de tijd niet aan jezelf! De tijd gaat snel, gebruik haar wel De tijd kent geen genade Eb en vloed wachten op niemand Tijd heeft vleugels, geen teugels. Je bent hier niet om vliegen te vangen’


Ik wil iets terugroepen als: ‘Ik ben heus wel bij de tijd.’


Maar er is een tijd van spreken en er is een tijd van zwijgen. Dus buig ik stilletjes mijn hoofd over het papier en schrijf dapper verder.


Tijd. Ooit zal zij mij inhalen…